Zgodnie z art. 444 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Osoba poszkodowana może żądać od Ubezpieczyciela wypłaty zadośćuczynienia oraz zwrotu wszelkich poniesionych kosztów w związku z podjętym leczeniem powypadkowym.

 

Podkreślić w tym miejscu należy, że na przestrzeni ostatnich lat można doszukać się wyraźnej rozbieżności zarówno w praktyce likwidacji szkód osobowych stosowanej przez Zakłady Ubezpieczeń, jak również w orzecznictwie sądowym w odniesieniu do zwrotu osobom poszkodowanym, kosztów leczenia w prywatnych placówkach medycznych, pomimo możliwości skorzystania przez osobę poszkodowaną ze świadczeń zdrowotnych z ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.

 

Powyższe wątpliwości rozwiał Sąd Najwyższy w uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2016 roku w sprawie o sygn. akt: III CZP 63/15. SN wskazał, iż świadczenie ubezpieczyciela w ramach umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych obejmuje także uzasadnione i celowe koszty leczenia oraz rehabilitacji poszkodowanego niefinansowane ze środków publicznych. W uzasadnieniu powyższej uchwały Sąd Najwyższy wskazał, iż pojęcie wszelkich kosztów wskazane w treści art. 444 § 1 k.c. było wielokrotnie analizowane, a interpretacja tego przepisu prowadzi do stwierdzenia, że  są to koszty konieczne i celowe, koszty uzasadnione. Wobec powyższego, Sąd Najwyższy wskazał, iż jako koszty konieczne i celowe wskazuje się przede wszystkim koszty leczenia i rehabilitacji w placówce prywatnej, gdy świadczenia te wykraczają poza zakres dostępnych świadczeń w ramach powszechnej opieki zdrowotnej lub poszkodowanemu oferowane są takie świadczenia w czasie nieracjonalnym z medycznego punktu widzenia.

Warto również zawrócić uwagę, iż zgodnie z dyspozycją art. 444 § 1 k.c. w przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, zobowiązany do naprawienia szkody winien nie tylko zwrócić poszkodowanemu wszelkie poniesione koszty wynikłe z uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, ale również, na żądanie poszkodowanego, wyłożyć z góry sumę potrzebną na pokrycie kosztów leczenia. Zgodnie z wykładnią językową omawianego przepisu, wystąpienie obowiązku wyłożenia z góry sumy potrzebnej na pokrycie kosztów leczenia osoby poszkodowanej, uzależnione jest od sformułowania takiego żądania przez osobę poszkodowaną czynem niedozwolonym. Wskazać również należy, iż zgodnie z poglądem przyjętym w doktrynie, odszkodowanie, o którym mowa w art. 444 § 1 k.c. może przybrać zarówno formę świadczenia jednokrotnego, jak również świadczenia okresowego. Ponadto, omawiany przepis nie uzależnia obowiązku wyłożenia przez sprawcę szkody z góry sumy koniecznej na pokrycie kosztów leczenia od sytuacji majątkowej osoby poszkodowanej. Niemniej, zgodnie z obowiązującą linią orzeczniczą, w przypadku, gdy osoba poszkodowana czynem niedozwolonym korzysta z bezpłatnych świadczeń medycznych, finansowanych ze środków publicznych, żądanie takie będzie uzasadnione tylko w zakresie, w jakim żądane koszty wykraczać będą poza świadczenia realizowane z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego.

Podkreślić zatem należy, iż Kodeks cywilny nie wyklucza możliwości wypłaty na rzecz osoby poszkodowanej kosztów związanych z podjęciem leczenia powypadkowego w placówce medycznej niefinansowanej ze środków publicznych, niemniej każdorazowo konieczne będzie dokonanie oceny konieczności oraz celowości poniesionych przez poszkodowanego kosztów. Wskazane stanowisko Sądu Najwyższego jest jak najbardziej zasadne, ponieważ zapewniając maksymalną ochronę osobie poszkodowanej czynem niedozwolonym, zapobiega jednocześnie występowaniu sytuacji, w których koszty leczenia wygenerowane przez osobę poszkodowaną będą nieadekwatne do rozmiaru doznanej przez nią szkody.

 

NASZA SPRAWA:

1. I.T c/a TUiR WARTA S.A. (data decyzji: wrzesień 2019 r.) – Zakład Ubezpieczeń przyznał zwrot całości kosztów leczenia związanych z uszczerbkiem doznanym na skutek wypadku komunikacyjnego w zakresie prywatnego leczenia stomatologicznego.
2. K.W. c/a STU Ergo Hestia S.A. (data decyzji: lipiec 2019 r.) – Towarzystwo Ubezpieczeń w oparciu o opinię lekarza prowadzącego przyznało osobie poszkodowanej pełny zwrot prywatnego leczenia dermatologicznego blizn twarzy (uszczerbek doznany na skutek wypadku komunikacyjnego).